W kolejnych etapach pozostaje utrzymanie tego wypielęgnowanego stanu, aby nasze drzewko nadal było ozdobą a nie przeszkodą.
Wydaje się, że najważniejsze jest posadzić drzewa, a gdy one urosną cieszyć się ich pięknem. Jednakże, idąc parkiem lub przechodząc przez jakiś skwer często nie zdajemy sobie sprawy, dlaczego zieleń wokół nas podoba się nam lub, dlaczego nie. Warto czasami zwrócić uwagę na jej kompozycję. Na zestawienia różnych kolorów i kształtów. Na sposób kształtowania otaczającej przestrzeni świadomie zastosowany przez projektanta. Śledząc historię rozwoju sztuki ogrodowej należy zaznaczyć, że przez ogrody rozumie się nie tylko ogrody przy domach jednorodzinnych, ale także duże parki czy zieleń otaczającą bloki mieszkalne, czyli ogrody osiedlowe. Sposób komponowania zieleni był w różnych wiekach różny. Zmiany poglądów z tym związane następowały po sobie jak w kalejdoskopie. Ogrody starożytne Indii, Chin, Japonii nawiązywały do natury, jednak sposób ich kształtowania stawał się z czasem coraz bardziej wyrafinowany.